Normaal

Blogmateriaal is juist niet altijd per se het afwijkende, opvallende. De complicaties of de problemen. De gewone verloskunde is in al zijn normale facetten zo wonderlijk geschapen.

De zwangerschap en bevalling van Anne verliepen heel voorspoedig. En zo stond het ook in haar verslag. Een normale, ongecompliceerde zwangerschap. Een mooie thuisbevalling na een normale ontsluiting en een normale uitdrijving. Het nageboortetijdperk verliep ongecompliceerd en het bloedverlies was normaal.

We vinden het normaal dat een vrouwenlichaam na negen maanden zwangerschap weeën krijgt. Dat daar ergens een startsein voor gegeven wordt, waarvan niemand in de medische wereld weet wie dat doet en waarom precies op dat moment. We vinden het normaal dat ontsluitingsweeën overgaan in persweeën. En als er een baby geboren wordt, kijken we vol verwondering naar de eerste kreetjes en ademteugen. Maar we vinden het toch ergens ook normaal dat dit gebeurt. Dat een baby in een reflex gaat krijsen en dat zo’n flinke schreeuw precies is wat nodig is om zijn longen te ontplooien.

En na een half uur kun je eigenlijk al niet meer begrijpen hoe dat hele hoopje mens nu in je buik gezeten heeft.

En zonder dat je het merkt, doet ondertussen de baarmoeder zijn normale werk. Trekt samen, zorgt ervoor dat ook de placenta geboren wordt en knijpt vervolgens met een harde kramp het wondbed dicht. Het bloedverlies bleef normaal, schreef ik toen op.

Normaal, normaal, normaal. Maar het is niet normaal. Het is een wonderlijk geschapen mechanisme van in elkaar grijpende tandwielen. Van hormonen die elkaar moeiteloos opvolgen en zorgen voor de juiste reactie.

We vinden het normaal dat een baby binnen een uur aan de borst ligt, hapt en zuigt en slikt alsof hij nooit anders deed. Dat oogjes opengaan en voor het eerst het verschil tussen donker en licht zien.

Dat hormonen die de zwangerschap in stand hielden worden vervangen door hormonen die weeën maken. Dat na die klus je hersenen als vanzelf een seintje krijgen en de kringloop van borstvoedingshormonen in werking treedt. Dat nog geen uur na de bevalling de eerste druppels colostrum zich vormen terwijl er de hele zwangerschap echt geen nattigheid te zien was.

Ik kan nog wel even doorgaan, wist je dat baby’s de eerste zes weken kunnen ademen en drinken tegelijk? Dat staat namelijk allebei hoog op hun prioriteitenlijst.

Wist je dat de neusgaten van een pasgeboren baby iets naar de zijkant wijzen? Hierdoor kan een baby blijven ademen, ook al ligt het met zijn neusje tegen de borst.

Wist je dat een vrouw tijdens de zwangerschap meer pigment ontwikkelt? Hierdoor wordt ook het gebied rond de tepel, de tepelhof, in de zwangerschap donkerder.  Een baby kan daardoor makkelijker de borst vinden. Na de geboorte ziet een baby namelijk alleen het verschil tussen donker en licht.

En heb je de schedel van een pasgeboren baby weleens goed bekeken? Dat prachtige lijnenspel van fontanellen en schedelnaden. Al die losse delen die tijdens de bevalling over elkaar kunnen schuiven waardoor de schedel zich kan aanpassen aan de smalle stukken in het baringskanaal. Normaal en toch zo wonderlijk gemaakt.

En Anne zag dit allemaal voor het eerst, en ze was zo verwonderd over al dat natuurschoon. Ze vertelde het mij toen ik in het kraambed langskwam. En ik zei: "Je hebt gelijk. En dankjewel voor het delen." Want ik zie het niet altijd meer, ik word alert als dingen niet normaal gaan. Als ik moet ingrijpen of sturen, als de tandwielen uit de pas gaan of de hormonen het af laten weten. Dat vind ik dan opvallend. Terwijl juist het normale, de honderd keren dat het goed gaat veel meer verwonderenswaardig zijn. In het normale schuilt ook hier de grootsheid. Grootsheid van de Schepper en de schepping. Ik kijk er elke week naar, maar om het werkelijk te zien heb ik meer dan alleen maar ogen nodig. Af en toe een Anne bijvoorbeeld, die haar verwondering met mij deelt. Dan zie ik het weer, normaal is niet normaal. En ik geef het bij deze maar weer door. Wonderlijk gemaakt, wonderlijk gegaan ook of juist binnen de normaal.

beeld: Tineke van der Eems