„Eten we macaroni? Dat lust ik niet, ik eet niet mee”, zegt je puber. Hoe reageer je dan? Hoe kun je negatief gedrag negeren en het ‘omdraaien’ in iets positiefs?
In dit geval kun je bijvoorbeeld zeggen: „Hé wat fijn dat je weer thuis bent, wil je wat drinken?”
Een paar jaar geleden deden wij mee met het traject ”opvoedouders” van het Leger des Heils. Een tijdje woonde er regelmatig een meisje van zeventien jaar bij ons, dat al jaren in een gesloten jeugdinstelling verbleef.
Een strakke dagplanning, veel liefde, een beloningssysteem, dagelijks een evaluatie en een team professionals om ons heen droegen ertoe bij dat ze zou leren terug te keren in de maatschappij. De twee belangrijkste onderdelen waren het beloningssysteem en het negeren van negatief gedrag. En het vergt wel wat van je als ouders als je elke vorm van negatief gedrag moet negeren en moet omdraaien in iets positiefs.
Alles wat je aandacht geeft, groeit. Ik merk dat als jongerenwerker, maar ook bij onze eigen kinderen. Als ik negatief gedrag negeer, wordt het minder en als ik positief gedrag aandacht geef, neemt dat toe.
In deze column zal ik vanuit mijn werk als jongerenwerker regelmatig iets delen over onderwerpen als opvoeding, seksualiteit en puberteit. Ik put uit mijn ervaring met onze acht (pleeg)kinderen, het jongerenwerk en mijn werk als integratief jongerencoach.
Voor het zeventienjarige meisje was het een intensieve tijd, maar ze woont inmiddels op zichzelf en volgt een opleiding. Wij mochten daar als gezin een bijdrage aan leveren, al was dat niet altijd gemakkelijk. En ja, soms zijn pubers ingewikkeld, maar: alles wat je aandacht geeft, groeit.
Matthijs Voskuil is fotograaf, jongerenwerker en integratief coach. Hij werkt onder andere voor het jongerenplatform BasiC.
Uitgelicht