„Prachtig als de zon door de glas-in-loodramen schijnt”

Ze waren niet eens per se op zoek naar een andere woning, maar toen ze de voormalige kerk in hun buurt te koop zagen staan, konden ze het niet laten om er eens te gaan kijken. Dat bleek een onweerstaanbare uitwerking te hebben: ze zijn inmiddels de trotse bewoners van een deel van deze kerk.

Voor de deur van het voormalige kerkgebouw is het druk. Al wekenlang doet de familie Pekaar het zonder vaste internetverbinding, en daar komt deze week verandering in. Een deel van de stoep is opgebroken, de werklui staan nog te delibereren over het hoe en wat.

Het pad naar de imposante voordeur met de glas-in-loodramen erboven is gelukkig vrij.

In de woonkamer scharrelt hun 1-jarige dochter Femke rond. De ruimte is gezellig ingericht, met kleurig meubilair, blauwe wanden en achterin een grote boekenkast.

Wat ook meteen opvalt, is de grote, 6 meter hoge keuken met de enorme ramen die deels van glas-in-lood zijn. Janneke, hoogzwanger van hun tweede kindje: „Deze ruimte vind ik het leukste aan de woning. Als ’s avonds de zon door de ramen komt, zie je op de zijwand een kunstwerk van kleuren verschijnen.”

De hoogte van de keuken heeft zowel voor- als nadelen. Wim: „Als je in de keuken praat tegen iemand die hier in de woonkamer aan tafel zit, hoor je het antwoord niet.” Janneke, lachend: „Maar je kunt hier heerlijk zingen. We hadden het plafond van de bovenverdieping kunnen doortrekken naar de keuken, maar dit is aparter. Alleen als onze dochter in de keuken schreeuwt, is het geluid wat te hard. Misschien plaatsen we in de toekomst nog panelen om het wat te dempen.”

Wim en Janneke bewonen maar een deel van de voormalige hervormde kerk. Het pand is bij de verbouwing opgedeeld in vieren: de woning van de Pekaars, een tweede en derde huis ernaast en een bovenruimte.

De bovenste woning, een appartement met één woonlaag, is de plek waar nog steeds de preekstoel staat, leggen ze uit. Wim: „Daar heb je ook echt nog een kerkgevoel. Bij ons binnen merk je dat niet meer. Waar we nu wonen, was vroeger de technische ruimte waarin de cv stond. Boven, waar nu onze slaapkamers zijn, was de consistorie. We hebben hooguit hetzelfde uitzicht als de ouderlingen die daar vroeger zaten.”

Wat Wim en Janneke betreft zijn het vooral de buitenkant en de geschiedenis die het gebouw zijn charme geven. Janneke: „Het ziet er echt nog uit als een kerk, met klokkentoren en al. Al is die niet meer in gebruik.”

beeld: Tineke van der Eems