Punniken in het ziekenhuis

Ze heeft als tiener al een heel duidelijk beeld van haar toekomst. Met kinderen werken, dat is wat ze wil. Dat heeft ze van haar moeder, die kraamverzorgster is. Het kost Lidia alleen wat omwegen om de functie waar ze blij van wordt te bereiken: als verpleegkundige op de verlos- en kraamafdeling in Ziekenhuis Gelderse Vallei in Ede.

Als ze op het Hoornbeeck College de opleiding verpleegkunde volgt, krijgt ze in haar derde jaar een bijbaantje in de thuiszorg. Ze blijft er hangen, ook als ze een jaar later haar diploma op zak heeft.

Omdat ze collega’s en uitdaging mist, solliciteert ze eind 2016 naar een functie in het Ziekenhuis Rivierenland in Tiel op de afdeling cardiologie en neurologie. Ze volgt er meerdere korte opleidingen, zodat ze na verloop van tijd ook op de Eerste Hart Hulp en de stroke-unit terechtkan.

Het werk op de Eerste Hart Hulp is uitdagend, vertelt Lidia. De patiënten die daar komen, hebben acute hartproblemen. Snel handelen is van levensbelang. Het maakt regelmatig het verschil tussen leven en dood. „Ook op de afdeling neurologie heb ik veel geleerd. Het was altijd bijzonder als wij iemand zagen opknappen na hersenletsel.”

Toch laat het idee om met kinderen te kunnen werken haar niet los. Daarom loopt ze na een aantal jaren mee op de afdelingen neonatologie, de kinderafdeling en de afdeling verloskunde. Bij de laatste is het haar duidelijk. Dit is wat ze wil.

Ze solliciteert in 2020 bij Ziekenhuis Gelderse Vallei en wordt aangenomen. „Daar werk ik nu nog steeds. Ik heb inmiddels de opleiding gedaan tot obstetrieverpleegkundige. Daarmee kan ik op de verloskamers werken.”

VREUGDE EN VERDRIET Ze voelt zich helemaal op haar plek op de afdeling verloskunde. „Het werk is heel bijzonder. Ik heb sinds 2020 al ruim 200 bevallingen begeleid, zowel via de vaginale weg als met een keizersnede. Ik vind het heel mooi om al die vrouwen en hun partners te kunnen bijstaan, zodat ze goed terug kunnen kijken op de geboorte van hun kindje.”

Geen werkdag is hetzelfde. Soms assisteert ze bij gynaecologische problemen waarvoor vrouwen in alle leeftijden hulp zoeken. Ze helpt zwangere vrouwen die met klachten naar het ziekenhuis zijn gekomen. Of ze is aanwezig bij bevallingen die thuis begonnen zijn, maar die vanwege complicaties in het ziekenhuis eindigen. „Een geboorte is echt een levensgebeurtenis. Elke bevalling is uniek, elke vrouw heeft weer andere begeleiding nodig. Het werk is verder uitdagend door de afwisseling tussen de acute zorg op de verlosafdeling en de meer planbare zorg op de kraamafdeling.”

Ook droevige gebeurtenissen maakt ze mee. Een miskraam bijvoorbeeld, of een stilgeboorte. „Vreugde en verdriet liggen op de verlosafdeling heel dicht bij elkaar. Vaak komt een kindje krijsend ter wereld. Het is heel aangrijpend als het dan helemaal stil is tijdens een geboorte. Toch is het verlenen van zorg bij een stilgeboorte niet alleen maar moeilijk. Ik vind dat ook bijzonder om te doen, omdat je op zo’n moment vaak echt wat kunt betekenen voor een ander.”

ONTSPANNING In de tijd die ze naast haar fulltimebaan als verpleegkundige overhoudt, zit Lidia evenmin stil. Sinds 2020 runt ze samen met haar zus Marije hun onderneming Hippkado. „Mijn zus was er in 2017 mee begonnen met een vriendin, maar die is ermee gestopt. Een jaar lang deed ze het werk in haar eentje. Dat vond ze niet fijn, want je hebt dan niemand om mee te sparren. Daarom vroeg ze of ik mee wilde doen.”

Hippkado verkoopt spullen voor baby’s en kinderen. Een deel van het assortiment maken Marije en Lida zelf, de rest kopen ze in. Vooral in de handgemaakte items gaat veel tijd zitten. „We hebben de taken verdeeld. Mijn zus is goed met de naaimachine en ik doe meer het punniken en de pr via Instagram. Onze moeder is ook creatief, die helpt ons. Twee tantes doen haakwerk voor ons.”

Vaak werkt Lidia hooguit een paar uur per week voor Hippkado. Al zijn er uitschieters naar boven. „Vooral als er een fair of markt aankomt, zijn we druk.”

De zussen haken, naaien, rijgen en borduren. Met name hun speenkoorden en gepersonaliseerde producten als badjasjes, capes en speendoekjes doen het goed. „Dan borduur ik machinaal een naam of geboortedatum op een product. Vervolgens werk ik het met de hand af, pak het mooi in en verstuur het naar de klant. Of klanten halen het pakketje bij ons thuis af. Heerlijk om te doen. Sinds vorig jaar heb ik op zolder een kantoortje. Daar staat alle voorraad.”

Het werk ontspant haar, zegt ze. Het geeft haar voldoening om mooie producten te maken voor klanten. „En het is leuk om samen met Marije te werken. We komen geregeld bij elkaar om iets te maken, of even iets te bespreken. Ook bellen en appen we veel. Zo hebben wij voor Hippkado inmiddels zeven verschillende appgroepen aangemaakt om overzicht te creëren.”

:::photo_gallery 1:::

GROTE OPDRACHT Om Hippkado een boost te geven, heeft Lidia op haar werk zo veel mogelijk reclame gemaakt voor de onderneming. „Ik heb op de afdeling allemaal flyers van ons gehangen. Dat werkt, want pas zag ik bestellingen binnenkomen van een paar vrouwen die ik me nog herinner van hun opname in het ziekenhuis. Er is ook een vroegere patiënt die al vaker iets heeft besteld, zoals speendoekjes. Ik zag op haar Instapagina dat hun kindje al flink gegroeid was. Dan stuur ik ook even een persoonlijk berichtje naar haar. Ook collega’s bestellen bij ons geregeld nieuwe speentjes, sliptstopshoes of andere artikelen die zij nodig hebben.”

De twee voegen telkens nieuwe producten toe aan het assortiment. Met succes. „We hebben pas onze eerste echte grote opdracht binnengekregen: 350 schorten voor RST Kraamzorg.”

Nog groter worden kan eigenlijk niet zonder dat de zussen er meer tijd voor vrijmaken. „Dan moet ik dus parttime gaan werken in het ziekenhuis. Misschien dat ik dat in de toekomst wil gaan doen, maar nu nog niet.”

Op dit moment kan ze beide banen nog goed combineren. En is het een keer druk, dan neemt ze het werk voor Hippkado mee naar het ziekenhuis. „Als ik een avond- of nachtdienst heb bijvoorbeeld. Dan heb ik wat punnikwerk in mijn tas zitten voor de sporadische uurtjes waarin het rustig is. De twee banen lopen soms een beetje in elkaar over, maar dat vind ik wel lekker.”

Maar als ze ooit een keuze moet maken voor een van beide banen, dan wint haar werk als verpleegkundige het van Hippkado. „Want Hippkado is echt een hobby van me, maar de zorg heeft mijn hart.”

Dit artikel verscheen in Terdege nr. 24, 22 augustus 2023.

Beeld: Tineke van der Eems

Punniken in het ziekenhuis

Ontvang onze nieuwsbrief

Meer over

Impressie van Terdege
op Instagram

Thema's

Meer Terdege

Over Terdege

Service & contact

Volg ons

Punniken in het ziekenhuis

Ontvang onze nieuwsbrief

Meer over

Impressie van Terdege op Instagram

Thema's

Meer Terdege

Over Terdege

Service & contact

Volg ons

Impressie van Terdege
op Instagram