Stil worden en tot rust komen, dat is heilzaam voor een mens. De 21e eeuw is een eeuw waarin we meer dan ooit worden geleefd door verplichtingen op allerlei gebied en door voortdurende verbondenheid via en met media. Maar zo wordt geen mens tot de lofzang aan God geleid. David wijst vanuit Gods Woord in Psalm 65 de weg. Letterlijk zegt hij in onze tekst: „Voor U is stilheid lofzang, o God, in Sion.” De psalm kan verbonden worden met de Grote Verzoendag en met het Loofhuttenfeest. Op de Grote Verzoendag bracht de hogepriester het bloed der verzoening in het Heilige der heiligen en op het Loofhuttenfeest vierde men ook de inzameling van de oogst. Beide worden in Psalm 65 bezongen. Nu dit alles voorbij is, wordt David stil. Hij heeft zich diep verwonderd over Wie God is. „Een stroom van ongerechtigheden had de overhand op mij”, maar in Sion, in de offerdienst, ontmoet hij genade. Hij ontmoet een God Die met zondaren verzoend wil worden. Ook wordt hij stil wanneer hij overdenkt hoe God seizoen na seizoen zorgt door in de natuur de wasdom te geven. Zo wordt de mens voor het lichaam gevoed. Door genade en Gods trouwe zorg in de natuur kan en mag de mens leven. Wie zou niet stil worden? Wie zou zich niet diep verwonderen over die God? Hij is de God Die in het bloed van Zijn Zoon vergeving schenkt aan allen die in belijdenis van zonde en schuld stil worden voor Hem. En Hij spreekt in de stilte van de natuur over Zijn macht en majesteit, Zijn trouwe zorg. In deze stilte laat de Heilige Geest de lofzang in het hart geboren worden. Hoe heilzaam is dan de stilte in de overdenking van Wie God is. Wie niet stil wordt, heeft niets van de verbazingwekkende genade in de verzoening begrepen; die erkent de wonderen in de natuur niet. Juist daarom wordt u opgeroepen stil te staan, stil te zijn. Want in die stilte spreekt God.
