Twee jaar werkte hij als arts in het Mbumaziekenhuis in het verarmde Zimbabwe. Afgelopen december toog Janlouis Bezemer (36) opnieuw een week naar het Afrikaanse missiehospitaal omdat de drukte de medewerkers boven het hoofd dreigde te groeien. ”Geld geven voor een goed doel is mooi, maar ik heb de mogelijkheid ook iets van mijn tijd te geven.”
De hoekwoning in het Groningse Haren toont de sporen van een verbouwing. Jan Louis Bezemer is niet alleen handig in de operatiekamer, maar ontpopt zich op zaterdag ook als een volleerd bouwvakker. „Er was veertig jaar niets aan dit huis gedaan. Ik ben bezig het in mijn vrije tijd link op te knappen.” Hij bouwt de woonkamer, die hij van een nieuwe tegelvloer met verwarming heeft voorzien, verder uit. „De muur vertoonde scheuren, vermoedelijk aardbevingsschade. Van de vergoeding die ik daarvoor krijg, kan ik weer materialen kopen.”
De twee jongste kinderen (1 en 3 jaar) spelen in de woonkamer, de twee oudsten (5 en 7 jaar) zijn naar school. De komende jaren verwacht de arts in de Groningse omgeving te blijven in verband met zijn opleiding tot anesthesioloog bij het Universitair Medisch Centrum Groningen (UMCG).
