Vakantie vieren in andermans huis

Een oproep op Facebook brengt de tongen in beweging. Wel of niet aan woningruil doen tijdens de vakantie? Hanneke is er duidelijk over. Aan haar is het niet besteed. „Ik heb het één keer geprobeerd, en daarna nooit meer. Ik vond het privacyschending. Tijdens onze vakantie waren onze kasten overhoop gehaald en alle fotoboeken doorgebladerd. Ik had ontzettend veel moeite met het idee dat wildvreemden in onze familie-, verkerings- en trouwfoto’s hadden zitten snuffelen.”

Hennie huivert bij de gedachte dat anderen in haar bed slapen. „Dat is in een hotel ook zo. Maar een hotelbed is niet mijn eigen bed, dat maakt voor mij toch wel verschil.”

Daartegenover staan veel positieve ervaringen van woningruilers. Neem Arry Roeten. Samen met haar gezin ging ze al wat langer geleden een aantal keer naar Wolphaartsdijk (Zeeland). Het vijfkoppige gezin gebruikte dan het huis van vrienden; de vrienden kwamen in hun huis in Pijnacker. Dat ging gesmeerd. „Zo hielden we de beurs gesloten. We zorgden ervoor dat de bedden opgemaakt waren als we ons huis verlieten, zodat het andere gezin er zo in kon. Veel afspraken maakten we verder niet, omdat we elkaar vertrouwen. De kinderen gebruikten elkaars speelgoed, bij ontbijt en lunch zetten we elkaars broodbeleg op tafel en ook de handdoeken leenden we van elkaar. Aan het einde van de vakantie maakten we het huis een beetje schoon, en klaar.”

Financieel was dit een bijzonder voordelige regeling. „We hadden alleen de kosten voor het eten en de uitjes, terwijl je toch even in een heel andere omgeving bent.”

De sleutel tot het succes van de ruilervaring zat ’m volgens Arry in de klik die ze hadden met het andere gezin. „Zij zijn hetzelfde soort gezin als wij. Dat is denk ik belangrijk. Ik heb genoeg kennissen die er niet aan moeten denken dat een ander gezin in hun huis komt. En ik moet er zelf ook niet aan denken iedereen toe te laten.”

Ook niet onbelangrijk: een wat relaxte instelling hebben. „Mensen die er vies van zijn dat anderen in hun bed slapen, moeten niet aan huizenruil gaan doen. Je moet een beetje makkelijk zijn en daarbij allebei op één lijn zitten, anders lukt het niet.”

Lees het vervolg van dit artikel in Terdege (nr. 9, 18 januari 2022).

Margreet van den Bergh: „Afgelopen zomer hebben we voor het eerst aan woningruil gedaan met de familie Van Lagen uit Kampen. Wij zijn met z’n zevenen, zij ook.

We hadden eigenlijk het plan om op vakantie te gaan naar Israël. Maar omdat corona de plannen wat onzeker maakte en de situatie in Israël niet zo rustig was, hebben we dit uitgesteld. Het was toen maart, en het bleek lastig om in Nederland nog een huisje te vinden voor zeven personen.

Ik kwam een berichtje tegen van Gerjanne op Instagram. Ze zocht een gezin dat aan het water woont om mee van woning te ruilen.

Om eerlijk te zijn stonden mijn man en ik altijd een beetje sceptisch tegenover woningruil. We hebben het eerder nooit overwogen. Want je laat mensen die je niet kent in je huis. Maar mijn man vond het ook wel weer een mooi idee. En ik ben opgegroeid in de omgeving waarin de Van Lagens wonen. Het trok me om daar naar terug te gaan.

Van tevoren vond zowel Gerjanne als ik het wel een beetje spannend. Wij waren daarbij wat in het voordeel: door haar Instagrampagina wist ik al wat over haar. Zij kende ons helemaal niet.

De dagen voor de uitwisseling was ik best druk met opruimen. Je gaat door de ogen van een ander naar je eigen huis kijken en daardoor begin je bijvoorbeeld ineens de gordijnrail te stoffen, dat soort dingen. Zij had dat ook, terwijl onze mannen vonden dat we er veel ontspannener in moesten staan. Maar je wilt door schoon te maken ook een stukje gastvrijheid bieden en de ander een fijne vakantie geven.

Ik moest wel lachen dat Gerjanne in haar berichtje had gezet dat ze het liefst niet in een huis kwam waar dure vazen staan, omdat ze jonge kinderen hebben. Dat sprak me aan. Ik houd van orde in mijn huis, maar we zijn geen mensen die er vreselijk van balen als iets stuk gaat. Spullen zijn vervangbaar. Er mag ook iets kapot gaan, daar moet je misschien zelfs van uitgaan.

Dat gebeurde inderdaad ook. Onze jongste sloeg bij Gerjanne hard met een bord op tafel, waardoor het doormidden brak. Ze heeft van dat mooie boerenbontservies. Dus we zijn naar de kringloop gegaan. Daar hebben we een vervangend exemplaar gekocht.

Andersom heeft zij een pan op een plastic snijplank gezet. Toen we thuiskwamen lag er een bedrag klaar om een nieuwe te kopen dat totaal niet in verhouding stond tot het plankje dat kapot was gegaan.

De huizenruil heeft onze verwachtingen ruimschoots overtroffen. Je dompelt je onder in andermans leven. Het is mooi om je leven te spiegelen aan dat van een ander. Je kruipt haast even in elkaars huid. Dat stemt soms tot nadenken. Zo hadden we na afloop best mooie gesprekken over de keuzes die we maken. Ik ben bijvoorbeeld heel geordend qua huishouden, maar heb van Gerjanne geleerd dat ik daarin wat meer kan ontspannen. Zij kwam bij ons weer op ideeën die ze ook thuis kan toepassen.”

Lees verder in Terdege.

beeld: Tineke van der Eems

Vakantie vieren in andermans huis

Ontvang onze nieuwsbrief

Meer over

Impressie van Terdege
op Instagram

Thema's

Meer Terdege

Over Terdege

Service & contact

Volg ons

Vakantie vieren in andermans huis

Ontvang onze nieuwsbrief

Meer over

Impressie van Terdege op Instagram

Thema's

Meer Terdege

Over Terdege

Service & contact

Volg ons

Impressie van Terdege
op Instagram