Verwarring aan de eerste avondmaalstafel (I)

Lezen: Lukas 22,24-34 Voor de laatste keer houdt Jezus met Zijn discipelen de Paschamaaltijd. Ook nu kondigt Hij Zijn naderend lijden, sterven en opstanding aan. Voor het eerst plaatst Hij deze ingrijpende gebeurtenissen in het licht van Zijn terugkeer tot de Vader (Joh 13,1-4). Ondertussen gebeurt er van alles onder Zijn discipelen. Jezus wast hun voeten, ook die van Judas Iskariot. Petrus weigert in eerste instantie zijn voeten te laten wassen, maar geeft zich direct gewonnen wanneer Jezus hem voor de keus plaatst: niet wassen betekent geen deel aan Mij (Joh 13:8). En dan komt dat moment waarop Jezus vanuit het niets meedeelt dat een van hen Hem zal verraden (Luk 22:21-22)! Die mededeling aan de avondmaalstafel slaat in als een bom. Verward vragen de discipelen onder elkander wie dit toch zal doen (Luk 22:23). Deze eerste reactie lijkt voort te komen vanuit ootmoed, een vrucht van zelfkennis. Maar al vrij snel gaat deze vraag over in de vraag wie van Jezus’ discipelen de belangrijkste is (Luk 22:24). Tot het stellen van een oprechte vraag vanuit zelfkennis en Godskennis, komt een mens blijkbaar niet zomaar. Daar is meer voor nodig dan alleen een ontdekkend woord, namelijk het overtuigende werk van de Heilige Geest. >Veel twisten in ons kerkelijk leven beginnen met de retorische vraag wie de belangrijkste is. Regelmatig zijn avondmaalgangers of kerkenraadsleden de eersten die deze verwoestende vraag stellen. Voor het stellen van de vraag wie de belangrijkste is, hebben u en ik niemand nodig. Zo’n vraag broeit op de bodem van ons hart. Jezus veegt deze geesteloze discussie direct van tafel (Luk 22:25-30). Maar alsof dat nog niet genoeg is, keert Hij Zich om naar Petrus en spreekt hem persoonlijk aan: „Simon, Simon, ziet de satan heeft ulieden begeerd om te ziften als de tarwe; maar Ik heb voor u gebeden, dat uw geloof niet ophoude; en gij, als gij eens bekeerd zult zijn, zo versterk u broeders (Luk 22:31-32).” Simon, Simon. Dus niet Simon BarJona, Simon Petrus of Petrus, maar Simon. En dat twee keer. Alsof Jezus wil zeggen: Simon, Ik bedoel jou en niemand anders. Simon, Ik bedoel jou, zoals jij alleen staat tegenover Mij. Simon, Ik bedoel jou, dus niet Simon Petrus, een van Mijn drie vooraanstaande discipelen. Nee, Simon. Op jou heeft de satan het heel persoonlijk gemunt, Simon.

Verwarring aan de eerste avondmaalstafel (I)

Ontvang onze nieuwsbrief

Meer over

Impressie van Terdege
op Instagram

Thema's

Meer Terdege

Over Terdege

Service & contact

Volg ons

Verwarring aan de eerste avondmaalstafel (I)

Ontvang onze nieuwsbrief

Meer over

Impressie van Terdege op Instagram

Thema's

Meer Terdege

Over Terdege

Service & contact

Volg ons

Impressie van Terdege
op Instagram