Al meer dan een halve eeuw schildert hij stillevens en interieurs van kerken en kloosters. Bijna iedere doordeweekse dag is Henk Helmantel, die binnenkort 75 jaar wordt, te vinden in zijn atelier. Hij denkt niet aan stoppen. “Ik ga door zo lang God me de gezondheid geeft. Het gevoel om wat kalmer aan te doen, komt nooit bij me op.”
Het licht van een donkere novemberdag valt omfloerst door de kleine, in middeleeuwse stijl opgetrokken ramen. Zware donkere balken aan het plafond, muren van kloostermoppen en enkele enigszins gammele stoelen. Zo zou Rembrandt ook gewerkt kunnen hebben. In een hoek van zijn atelier staan op een smal tafeltje twee verschillende flessen. Eromheen liggen kweeperen en een handvol mispels. Bijna vergeten vruchten die al honderden jaren geleden op schilderijen te zien waren. Naast het tafeltje is het schilderij in wording geplaatst. Het is bijna af en in verband met het bezoek van de schildersezel af gehaald. De voorgrond mag nog iets intenser, de flessen worden iets dieper ingekleurd.
De compositie is onovertroffen. Het tekent het werk van Henk Helmantel, bekend van zijn realistische schilderijen.
