Ds. J. Kommers: Roeping is voor mij gehoorzaamheid aan het Evangelie

Het dienstwerk in Nederlandse gemeenten werd voor de hervormde ds. J. Kommers (75) twee keer onderbroken door jarenlange arbeid op het zendingsveld. Eerst in Kenia, later in Mozambique. Terug in Nederland bleef hij zich zendeling voelen. Door God geroepen en de weg gewezen.

Het was een kleine wereld waarin Hans Kommers opgroeide. De buurtschap Gortel, destijds 28 huizen groot, in het hart van de Veluwse bossen. Vader Machiel Kommers gaf er veertig jaar leiding aan een minischooltje, aan het eind van de 19e eeuw gesticht vanuit het verlangen om ook op de woeste gronden van Gortel de banier van Koning Jezus te planten. „Mijn klas telde twee leerlingen. Enkele jaren deed mijn vader de hele school.”

Naast zijn arbeid als schoolhoofd en docent aan landbouwcursussen ging Kommers senior elke zondagmorgen voor. „Zaterdagmiddag bouwden mijn broer en ik het klaslokaal om tot kerkzaal. We sleepten de verhoging, de preekstoel en het orgel naar de juiste plek; de te zingen psalmen en de Schriftlezing schreven we met krijt op een bord. Aansluitend speelden we soms nog even kerkje. Mijn broer was toen al een liefhebber van orgelspelen, ik hield op de kansel mijn eerste preekoefeningen. Op zondag waren de schoolbanken gevuld met eenvoudige mensen die stil zaten te luisteren. Daar is mijn liefde voor de dingen van God ontwaakt.”

De evangelisatie viel onder de hervormde gemeente van Emst. „Op zondagmiddag fietsten we daar als gezin naartoe, weer of geen weer. Mijn vader ging dan meestal uit preken in omringende plaatsen. Soms ging ik met hem mee, achterop de brommer. Als ik nog eens in zijn uitgeschreven preken lees, valt me op hoe grondig hij zich voorbereidde. Centraal in zijn prediking stond wat nodig is om met God in het reine te komen en voor Hem te leven.”

Gehoorzaamheid

Ook broer Jacob had het verlangen om het Evangelie uit te dragen. Hij ging theologie studeren in Utrecht. „Daar is hij na enkele weken door een vrachtauto aangereden en overleden. Ik ben die dag als achtjarig jongetje naar mijn slaapkamer gegaan en heb God gevraagd of ik zou mogen doen wat mijn broer niet meer kon. Dat verlangen is daarna geleidelijk gegroeid, mede door het klimaat thuis: een warm gezin, waar open en positief over God en de kerk werd gesproken.”

Voor het schetsen van zijn weg tot het predikantschap heeft de emeritus predikant uit Ermelo weinig woorden nodig. „Roeping is voor mij gehoorzaamheid aan het Evangelie. Je kunt er een heel verhaal omheen bouwen, maar dáár gaat het in wezen om. Als Jezus de discipelen roept, gebruikt Hij geen omhaal van woorden. Hij zegt eenvoudig: „Volg mij!” En dan volgen ze Hem. Ben je bereid deze Meester te volgen? Dat is de kernvraag, waar je ook geplaatst bent. We moeten de arbeid van een predikant niet te veel isoleren van elk ander werk dat God te doen geeft.”

Lees het hele interview met ds. J. Kommers in Terdege (nr. 20-21, 20 juni 2023).

beeld: Renate Bleijenberg-van Leeuwen