Al een tijdje blog ik over mijn werk als haarstyliste. Ik vind het geweldig om onvergetelijke gebeurtenissen met jullie te delen. Maar wat als je werk opeens stopt?
Als er huilende klanten naar je bellen, dat de bruiloft waar ze al jaren van gedroomd hebben, niet door kan gaan? Als de wereld om je heen opeens heel stil wordt. Als je zelfs een boete kan ontvangen als je tóch je vak zou uitoefenen? Misschien is het dan juist de tijd om een blog te schrijven...
Ik moet tijdens deze weken vaak denken aan een gebeurtenis van een tijdje geleden. Ik was 's morgens al vroeg bij een bruid en maakte een bruidskapsel van haar prachtige lange haren. Met hulp van haar moeder trok zij haar trouwjurk aan en wat zag ze er schitterend uit!
Omdat het stroomde van de regen moest de bruid even wachten op haar bruidegom. In overleg met de fotograaf zou hij wachten tot de regen wat afgenomen was, zodat de eerste ontmoeting tussen bruid en bruidegom niet in het water zou vallen.
Dit moment is altijd zenuwslopend. Als u zelf getrouwd bent, weet u dit misschien nog goed. Persoonlijk vind ik het één van de mooiste momenten van de dag. Om de liefde te zien in de ogen van het bruidspaar op het moment dat ze elkaar zien tijdens de eerste ontmoeting.
We stonden wat afwachtend met elkaar in de woonkamer. We luisterden naar het tikken van de regen op het raam. Stopte het al? Ineens loopt de vader van de bruid naar zijn dochter toe en legt zijn hand op haar schouder. "Zo wacht Jezus nu ook op zijn bruid, zal je dat niet vergeten?"
En dan kijk ik om me heen in deze tijd. Iedereen vormt een mening over het ernstige virus dat ons allemaal raakt. Maar het allerbelangrijkste is de opmerking van deze vader. Jezus roept ons! Hij wacht op Zijn bruid.
Hij geeft door middel van dit virus ons tijd om te bezinnen, om eens kritisch naar ons leven te kijken. Hoe hebben we het tot nu toe ingevuld? Hij geeft ons ook nog dit prachtige voorjaar. In iedere vogel horen we Zijn stem en in iedere bloem zien we Zijn prachtige schepping. Wat een geschenk!
Wat doen wij? Horen wij Zijn roepstem? Benutten wij deze genadetijd?