Van verpleegkundige in een ziekenhuis werd ze medewerker in een hospice. Wat Willeke van Kralingen (40) uit Beekbergen betreft een baan die nog beter bij haar past. Omdat je er niet alleen verpleegt, maar ook luistert en begeleidt. „De zorg voor de naasten van onze gasten is heel belangrijk.”
Ze aarzelt even als ze de vraag krijgt om over haar werk te vertellen. En toch besluit ze het te doen. Want ze houdt van haar baan. En ze neemt graag wat vooroordelen weg. „Over dat het in een hospice somber is. En dat het mijn taak zou zijn om iedereen daar nog tot geloof te brengen. Dat soort dingen.”
Hoe ben je bij het werk in een hospice terechtgekomen?
„Ik werkte als avondhoofd in verpleeghuis Zonnehuis in Beekbergen. Op dit terrein staat ook het hospice De Spreng. De leidinggevende van het hospice belde mij op om te vragen of ik eens mee wilde draaien. Ze hadden een vacature voor een oproepkracht. Ik heb een dagje meegelopen en heb vervolgens ruim twee jaar als oproepkracht gewerkt. Acht jaar geleden kreeg ik een vast contract voor veertien uur per week.
Het hospice heeft tien gastenkamers met douche en toilet. Die kamers zijn bijna altijd allemaal bezet.
Het is de bedoeling dat onze gasten spullen van zichzelf meenemen om hun eigen sfeer in te brengen. Want in de kamer waar je zult sterven, moet je je ook thuis kunnen voelen. De een neemt een stoel mee, de ander hangt een schilderij op of foto’s. Onlangs was er een vrouw die niets meenam. Ze zei: „Ik ga sterven, ik heb niets nodig.” Dan is het als verpleegkundige ook moeilijker om iemand te leren kennen.”
Is het zwaar werk?
„Dat wordt snel gedacht. Maar ik krijg echt positieve energie van mijn werk door te zorgen voor de gasten en het begeleiden van hun naasten.
Natuurlijk zijn er pittige situaties. Maar als de balans thuis goed is, heb je een basis om dit werk te kunnen doen. Wat ook helpt: ik werk in een heel fijn team van verpleegkundigen en ziekenverzorgsters.
We krijgen gasten van allerlei leeftijden binnen. Ik moet zeggen dat ik het moeilijker vind om bij het sterven van een jong persoon te zijn dan bij ouderen. Het overlijden van een moeder met kinderen hakt er meer in, omdat dat een beetje identiek is aan mijn situatie.”
Waarom kiezen de gasten voor een hospice?
„De meeste mensen willen het liefst thuis sterven. Maar soms wordt de zorg zo zwaar voor naasten en familie dat een hospice een uitkomst is. De naaste kan hier weer focussen op zijn dierbare en afscheid nemen.
Sommige gasten liggen maar een paar dagen bij ons, anderen meerdere maanden. De maatschappelijk werkers van het hospice helpen gedurende die tijd ook bij zakelijke vragen rondom een overlijden.
Soms worden mensen overgeplaatst, bijvoorbeeld als de situatie stabiliseert. Dan is De Spreng niet meer de juiste plek. Wij zijn namelijk erg gericht op terminale en palliatieve zorg.”
Lees het hele interview in Terdege (nr. 6/7, 15 december 2021).
beeld: Tineke van der Eems
Lees verder
_preview.jpg?width=288&height=161&crop=0%2C0%2C1600%2C1067&format=jpeg&dpr=1.0&signature=64e1d8a741aefb852583d668d6b791046936725b)
