De oude monumentale woning van de familie Kraaijeveld is een van de parels van Strijen. Niet alleen aan de buitenkant; ook de binnenkant mag er zijn. Bewoonster Ellen en haar man Peter hebben er de afgelopen drie jaar flink aan geklust. Met resultaat.
De ”chique huiskamer” heet niet voor niets zo. Hij is prachtig en stijlvoller ingericht dan de andere zitkamer, die ze als familie gebruiken. Eén wand is goudgeel geverfd, de andere donkerblauw. Het hoge plafond heeft sierlijke ornamenten. Een suitedeur scheidt de woonkamer van de eetkamer. Hoge ramen, een ijzeren kachel onder de schouw, blauwgrijze meubels: het is een indrukwekkende gastenzitkamer geworden.
Het duurde wel even voordat hij naar haar zin was, vertelt Ellen. Maar nu ontvangt ze er met genoegen haar gasten. „Ik had eerst lindegroene verf op de muren. Maar dat vond ik in combinatie met het blauw te kil, te somber. Ik houd van kleuren. De muren zijn wel drie keer geverfd, en nu zijn we hierop uitgekomen. Dit vind ik mooi.”
Portret
Boven de schouw hangt een groot geschilderd portret van een ernstig kijkende man met een lange, grijze baard. Nee, een voorvader is het niet. „Het is een Russisch-orthodoxe priester. We kwamen dit portret tegen op onze vakantie in Italië. Mijn man was er weg van en wilde het heel graag kopen. Voor zijn werk als voorzitter van Stichting Charité komt hij veel in Wit-Rusland. Maar de kunstenaar wilde het niet van de hand doen. Hij heeft het portret toen speciaal voor ons nagemaakt. In een week tijd. De verf was nog nat toen we het meenamen naar Nederland, tegen het dak van de auto gebonden.” Lachend: „Onze dochter, die ook mee was, moest de hele rit van 1500 kilometer onderuitgezakt in haar stoel zitten vanwege dat schilderij.”
De Kraaijevelds hebben niet altijd een monumentaal pand bewoond. Tot vier jaar geleden woonden ze in Barendrecht in een nieuwbouwwoning in de stijl van de jaren 30. Ze waren helemaal niet van plan om te verhuizen, vertelt Ellen. „Ik had toen juist mijn been gebroken en kon niet veel. Mijn man zat wat op Funda te kijken en zei tegen me: Ellen, als je dit huis ziet, spring je meteen van de bank. Toen ik het zag, werd ik net zo enthousiast als hij. We hebben het binnen een week gekocht. Eigenlijk hadden we gedacht nooit meer uit Barendrecht weg te gaan. De meesten van onze kinderen wonen daar. Maar toen onze oudste zoon naar Canada verhuisde, werden afstanden ineens heel relatief: Strijen ligt maar 20 kilometer van Barendrecht.”
Het is niet moeilijk om te zien waarom het echtpaar Kraaijeveld verliefd werd op het huis. De woning met zijn ronde muren, balkonnetje boven de voordeur en hoge ramen is bijzonder charmant.
De kinderen, die eerst aarzelingen bij de verhuizing hadden, hebben hun bezwaren ook van tafel geveegd. Ellen kan er wel om lachen. „Ze vragen zich nu al af wie er in dit huis mag wonen als wij eruit gaan.”
Dachten ze eerst de nabijheid van Rotterdam te zullen missen, dat valt mee. Lachend: „We zijn veel thuis. Er is hier altijd wat te klussen. We zijn al 3,5 jaar bezig. Ik vind het niet erg, het is mijn hobby.”
Dat is te zien als ze een rondleiding geeft. Een oude tafel zaagde ze in tweeën: van twee derde maakte ze een bureau. Dat staat nu in een zijkamertje, waar zich vroeger de bedstee bevond. Van het overige deel maakte ze een sidetable. Een oude balk maakte ze schoon met een borstel en omwikkelde ze met touw, waaraan ze peertjes hing. Nu hangt de balk als lamp te stralen boven een robuuste tafel in het koetshuis, dat eveneens bij de woning hoort. Die tafel maakte ze overigens weer van oude planken die ze in het huis vond. „Ik vind het heerlijk om hier te rommelen en lekker in huis bezig te zijn.”
Het monumentale koetshuis naast de woning is een plaatje. „Dat was lange tijd een bouwval. Maar de bewoners die hier voor ons gewoond hebben, restaureerden het met behulp van daarvoor bestemde fondsen. Nu gebruiken wij het als zitplaats. De oude, kleine klinkertjes liggen er nog. Die hebben we er overigens wel uit laten halen, want de vloer was hier en daar behoorlijk verzakt. Maar ze zijn weer prachtig teruggeplaatst. We hebben er een keukentje gemaakt en buiten staat de barbecue. Bij mooi weer zitten we dan met onze vrienden of familieleden lekker hier. Vooral in de zomer, als ons huis warm wordt, is het hier goed toeven in de koelte.”
Lees het hele artikel in Terdege (nr. 3, 13 oktober 2021).
beeld: Renate Bleijenberg-van Leeuwen
Lees verder
