Het kan hem nog altijd verbazen hoe mooi de schepping in elkaar zit. Arjan Mekelenkamp (34) heeft samen met zijn vrouw Esther (32) een voedselbos en een handel in relatief onbekende bomen, struiken en planten.
Half april staat het hier volop in bloei”, vertelt Arjan, terwijl hij met een armzwaai naar het voedselbos in Vaassen wijst. Hij heeft er tientallen soorten frambozenstruiken geplant, notenbomen, bessenstruiken en kruidenplanten.
Het voedselbos begon als hobby. Zo’n negen jaar geleden vroeg hij zijn vader, die boer is, om een stukje weidegrond te mogen beplanten zoals hem dat goeddunkte. „Mijn vader gaf het project niet veel kans, vanwege de droge grond hier op de Veluwe. Maar al na twee jaar zag ik dat er veel leven bij kwam, zoals ringslangen en bijzondere vlinders. Het werd een magneet voor insecten en andere dieren.”
Waarom een voedselbos?
„Ik houd al sinds mijn vijftiende bijen en wilde een paar fruitboompjes planten, zodat er het hele seizoen door wat voor hen te halen viel. Dat ben ik gaan uitbouwen. Het was een experiment gebaseerd de ideeën van de Oostenrijkse boer Sepp Holzer, en het pakte goed uit. Er is nu een constant aanbod aan nectar voor de insecten.”
Wat maakt het uniek?
„We hebben een mooie selectie bomen en struiken, die groot en kwalitatief goed fruit geeft. Ik probeer te blijven zoeken naar goede rassen.
Ik durf te zeggen dat onze aanplant behoorlijk uniek is. Via via heb ik adresjes gevonden van kwekers die hun stekken aan ons willen verkopen, zoals van de unieke honingbes en de kornoeljekersrassen. Die komen van oorsprong uit Oost-Europa en zijn hier niet te vinden.”
Wat is HET doel VAN DIt bos?
„We willen door het seizoen heen zo lang mogelijk kunnen genieten van vers fruit en verse noten. Vandaar dat we bij de aanplant rekening houden met de oogsttijden.
Ook wilde ik het stuk land beplanten zoals het vanuit de schepping bedoeld is, met veel verschillende aanwas. Het fruit delen we met de vogels. Dat is weer goed voor de plaagbestrijding.
We werken zo natuurlijk mogelijk. Zo maken we onze eigen potgrond, om niet afhankelijk te zijn van potgrond waarvoor in Estland en Litouwen hele stukken turf wordt afgegraven. Verder mulchen we. Dat wil zeggen: we maken gebruik van onder andere gevallen blad en stro om de grond vochtig te houden. Daardoor heeft de aanplant veel minder water nodig en zo boots je het bos na.”
Kun je hiervan leven?
„In het begin niet. Toen ik in 2016 heel ziek werd, lukte het mij niet om daarna weer veertig uur per week aan het werk te gaan. Om wat bij te verdienen, zijn we in 2018 begonnen met een webshop. Onze selectie aan planten, struiken en bomen verkoopt nu zo goed dat we er sinds anderhalf jaar van kunnen leven. Dat hadden we van tevoren nooit durven denken.”
Lees het hele artikel in Terdege (nr. 15, 13 april 2022).
beeld: Tineke van der Eems