Had je Christine als kind verteld dat ze later een bedrijf in doopjurken zou hebben, dan had ze raar opgekeken, denkt ze nu. „Ik koos voor een agrarische opleiding, want ik wilde graag met dieren werken. En op naailes heb ik nooit gezeten.” Toch weten mensen van heinde en verre Christines Doopkleding inmiddels al tien jaar lang te vinden.