Wat een mooie vraag. Hierin hoor ik het verlangen om hardop te bidden met anderen, terwijl je dat thuis niet hebt geleerd. Tijdens kampvuuravonden met jeugdverenigingen die ik in verschillende kerken leid, merk ik dat jongeren vaak niet geleerd hebben om hardop te bidden. Bidden is iets kwetsbaars: het is spreken met God vanuit je hart. Bidden is iets tussen jou en God, heel persoonlijk. Tegelijk is het heel Bijbels om dit hardop met anderen te doen. Op verschillende plekken in de Bijbel wordt opgeroepen om samen te komen en om te bidden. De discipelen vragen zelf ook aan Jezus: „Leer ons bidden.” Wat is het belangrijk dat ouders het gebed een prominente plek geven in de opvoeding. Door hardop te bidden aan tafel, samen met en voor hun kinderen. Of een-op-een, voor het slapengaan of op andere momenten. Want hoe moeten kinderen anders leren bidden, als hun ouders het niet voordoen? >Het is belangrijk dat het gebed een prominente plek heeft in de opvoeding We geven er veel aandacht aan dat onze kinderen beleefd zijn, sociale vaardigheden ontwikkelen, hun best doen op school, op zaterdagavond voor twaalf uur thuis zijn en netjes gekleed gaan. Maar hoeveel christelijke ouders kunnen zeggen dat zij hun kinderen leren bidden? Jongeren schoppen soms tegen alle ‘christelijke regeltjes’ aan. Als ze bij hun ouders niet zien dat daar een levende, hartelijke relatie met God achter zit, begrijp ik hun reactie. Voor een levende relatie is communicatie onmisbaar, toch? Een paar tips. Zien bidden, leert bidden. Leer kinderen het ”Onze Vader”. Bid voor elk kind persoonlijk. Vraag kinderen om de beurt te bidden aan tafel. Vind je dit moeilijk? Je hoeft het niet alleen te doen: bid ervoor. Wat is er fijner dan jouw kind te leren om zijn of haar hart bij God, de Hemelse Vader, uit te storten? _Matthijs Voskuil is fotograaf, jongerenwerker en integratief coach. Hij werkt onder andere voor het jongerenplatform BasiC._ _Ook een vraag over omgaan met pubers of (seksuele) opvoeding? Stel hem aan Matthijs via: redactie@terdege.nl._