Heimwee

Familie en vrienden achter je laten omdat je verhuist, is nooit makkelijk. Ook al heb je er nog zo’n zin in. Een halfuur of een uur verderop gaan wonen, kan voelen als de andere kant van de wereld.

Naar het buitenland verhuizen, en dan niet in Europa, maar in Afrika of Azië: dat is pas een afstand. Egypte ligt grotendeels in Afrika, maar de Zuid-Sinaï, waar wij wonen, ligt in Azië.

Er zijn dagen waarvan ik weet dat ik sentimenteel zal zijn en er zijn dagen waarop het zomaar opeens komt. Door een bepaalde herinnering of een foto die langskomt op WhatsApp. Heimwee was nooit echt mijn ding en ik kan het weten. Ik heb in meerdere landen gewoond op verschillende continenten, maar nooit zo lang als ik nu in Egypte woon. Heimweedagen zijn feestdagen als Kerst, Pasen, Koningsdag, 4 en 5 mei, maar vooral de verjaardagen van mijn kinderen. Het voelt raar om geen familie om me heen te hebben of om iemand naast me te hebben die bijvoorbeeld weet wat 4 en 5 mei (cultureel) voor ons betekenen.

Op ‘geplande’ heimweedagen zorg ik voor een brandschoon huis. De hele dag ben ik in de weer om alles weer te laten glimmen in huis. En als ik binnen niks meer kan doen, dan ga ik naar buiten en werk ik in de tuin tot het echt tijd is om te gaan koken. Op deze dagen kook ik erg uitgebreid. Soms maak ik iets oer-Hollands, soms iets typisch Egyptisch. Zolang ik mijn gedachten kan verzetten en niet bezig ben met Nederland of familie, dan is het goed. Mijn telefoon ligt dan ook meestal ergens in een hoek en daar kijk ik de hele dag niet op.

De ‘ongeplande’ heimweedagen zijn het lastigst. Deze dagen maken me meestal verdrietig en dan heb ik erg veel knuffels nodig van mijn man en kinderen. Schoonmaken helpt dan vaak niet zo, en ik heb meer behoefte aan vertroeteld wórden dan om voor de anderen te zorgen. Ik zie er dan ook erg naar uit om ‘s avonds in m’n bed te stappen, omdat ik weet dat morgen weer een goede dag zal zijn.

Of ik dit tegen mijn familie en vrienden zeg? Nee, meestal niet. Mijn familie weet dat feestdagen heimweedagen zijn en ze sturen dan ook veel foto’s of filmpjes door. Die zie ik dan ‘s avonds als ik mijn telefoon weer uit de hoek heb gehaald, of de dag erna. Ondanks alles is dat heel erg fijn en waardeer ik dat enorm.

Heimwee zal altijd een ding zijn in ons gezin. Voor mij, omdat ik de gezelligheid van een verjaardag mis, of voor mijn man die graag weer eens typisch Egyptisch wil barbecueën op het strand. Eén van ons zal altijd bij de familie vandaan zijn en melancholisch worden van geurtjes of melodieën.